Emotions locked in the body

January 15, 2020

Ciężki dzień w pracy i czujesz napięcie w okolicach szyi i ramion. Trudna rozmowa z szefem/ partnerem lub wystąpienie publiczne i masz wrażenie, że ściska Ci żołądek, a to co w nim jest za chwile zwymiotujesz. Stoisz w niekończącym się korku, spóźniasz się na ważne spotkanie i patrzysz, jak mija minuta za minutą. Każdy może dodać tu własne doświadczenie, gdy ciało mocno reaguje na stres. Wtedy Twoje podwzgórze, mała wieża kontrolna w Twoim mózgu, decyduje się wysłać rozkaz: wyślij hormony stresu! Te hormony stresu - adrenalina i noradrenalina oraz kortyzol są tymi samymi, które wyzwalają reakcję Twojego organizmu na „walkę lub ucieczkę”. Twoje serce przyspiesza, oddech nasila się, a mięśnie przygotują się do działania. Tą reakcję "matka natura" zaprojektowana w celu ochrony Twojego ciała w nagłych wypadkach (była gwarancją przeżycia w czasach gdy ludzie mieszkali w jaskiniach lub później gdy polowali w lasach na zwierzynę). Dzięki niej możesz szybko reagować w zależności od sytuacji - walczyć lub uciekać. Ale kiedy reakcja na stres nieustannie towarzyszy Ci, dzień po dniu, może to poważnie zagrozić Twojemu zdrowiu.

Czy jesteś kimś, kto blokuje emocje? Starasz się nie pokazywać innym, gdy jesteś zdenerwowany, rozczarowany, smutny? Ukrywasz poruszenie i mimo, że silnie je przeżywasz, nie chcesz pokazać tego innym? Jeśli tak, możesz mieć do czynienia z dużo większym napięciem mięśniowym, niż powinieneś.

Kiedy gromadzimy emocje, zamykamy je w naszym ciele. Może to powodować intensywne napięcie mięśni i jest to wyjątkowo niekomfortowe. Stłumione lub uwięzione emocje są znacznie bardziej niebezpieczne, niż większość ludzi zdaje sobie sprawę. Te stłumione emocje blokują energię i pozostawiają nam ból i cierpienie w ciele.

Objawy stresu mogą wpływać na Twoje zdrowie, nawet jeśli nie zdajesz sobie z tego sprawy. Możesz myśleć, że przyczyną choroby jest irytujący ból głowy, częsta bezsenność lub zmniejszona produktywność w pracy. Ale to stres może oddziaływać na każdy kawałek Twojego ciała, odciskając na nim napięcia i utrzymując ból.

Kiedy przeżywamy traumę, a z nią bardzo intensywnie ból, strach, szok, mózg błyskawicznie wysyła rodzaj „gorącej informację", która umiejscawia się w jakimś miejscu naszego ciała. Ta informacja jest jak rozżarzony węgielek - gorąca i intensywna, że w miejscu, do którego dotarła powstaje sklejenie tkanek. To jest miejsce zapalne. Z czasem ta infekcja robi się większa i większa. Początkowo pojawia się mały ból, później coraz intensywniejszy, aż w efekcie różne dolegliwości, np. bolą nas stawy, głowa, mięśnie, rożne partie ciała, mamy problemy ze snem, żołądkiem... Nie łączymy tego z emocjami, raczej z niewłaściwą pozycją w czasie snu, zjedzeniem czegoś niestrawnego, przeciążeniem stawu.... Zaczynamy brać tabletki przeciwbólowe, a kiedy nie pomagają zwracamy się do lekarza. Jeśli nasze problemy ze zdrowiem są z kategorii psychosomatycznych dobry lekarz skieruje pacjenta do psychoterapeuty, żeby poszukać emocji, która się za tym bólem i cierpieniem kryje.

Typowe skutki stresu

Emocjonalne napięcie może wpływać na Twoje ciało, myśli i uczucia oraz Twoje zachowanie. Zdolność rozpoznawania typowych objawów poddenerwowania pomaga je opanować. Stres pozostawiony bez kontroli może przyczynić się do wielu problemów zdrowotnych, takich jak wysokie ciśnienie, choroby serca, otyłość czy cukrzyca.

Układ mięśniowo-szkieletowy

Kiedy ciało jest zestresowane, mięśnie napinają się. Napięcie mięśni jest niemal odruchową reakcją na stres - sposób, w jaki ciało chroni się przed urazami i bólem.

Z nagłym początkowym stresem mięśnie napinają się, a następnie uwalniają napięcie, gdy stres mija. Chroniczny stres powoduje, że mięśnie w ciele są mniej więcej w stałym stanie obronności. Kiedy mięśnie są napięte i napięte przez długi czas, może to wywołać inne reakcje organizmu, a nawet powodować zaburzenia związane ze stresem. Na przykład zarówno ból głowy typu napięciowego, jak i migrena są związane z chronicznym napięciem mięśni w okolicy ramion, szyi i głowy. Ból mięśniowo-szkieletowy w dolnej części pleców i kończynach górnych jest również związany ze stresem, zwłaszcza stresem zawodowym.

Techniki relaksacyjne, oraz inne działania i terapie pozwalające opanować stres, skutecznie zmniejszają napięcie mięśni, redukują częstotliwość występowania niektórych zaburzeń związanych ze stresem, np. ból głowy, i poprawiają samopoczucie.

Dla tych, którzy cierpią na przewlekłe stany bólowe, wykazano, że działania łagodzące stres poprawiają nastrój i codzienne funkcjonowanie.

Układ oddechowy

Układ oddechowy dostarcza tlen do komórek i usuwa dwutlenek węgla z organizmu. Powietrze dostaje się przez nos i przechodzi krtanią , następnie tchawicą do płuc i oskrzeli. Oskrzela przenoszą tlen do czerwonych krwinek, które krążąc po organizmie dostarczają tlen.

Stres i silne emocje mogą prowadzić do problemów oddechowych, takich jak duszność i szybkie oddychanie, ponieważ dochodzi do zwężenia dróg oddechowych między nosem a płucami. W przypadku osób, które nie cierpią na żądne choroby układu oddechowego, na ogół nie stanowi to problemu. Organizm powinien poradzić sobie z dodatkową pracą w celu zapewnienia komfortowego oddychania. Inaczej wygląda to u osób z chorobami układu oddechowego ponieważ stresory psychiczne mogą zaostrzyć problemy z oddychaniem powodując lub nasilając astmę czy przewlekłą obturacyjną chorobę płuc

POChP (POChP - obejmuje rozedmę płuc i przewlekłe zapalenie oskrzeli).

Niektóre badania pokazują, że ostry stres - taki jak śmierć ukochanej osoby - może faktycznie wywołać ataki astmy. Ponadto szybkie oddychanie - lub hiperwentylacja - wywołane stresem może powodować atak paniki u osoby podatnej na ataki paniki.

Pomocna może być współpraca z psychologiem w celu opracowania najlepszym metod relaksacji, oddychania i innych strategii poznawczych.

Układu sercowo-naczyniowego

Serce i naczynia krwionośne składają się z dwóch elementów układu sercowo-naczyniowego, które współdziałają w dostarczaniu pożywienia i tlenu do narządów ciała. Aktywność tych dwóch elementów jest również koordynowana w reakcji organizmu na stres. Ostry stres - chwilowy lub krótkoterminowy, taki jak dotrzymywanie terminów, utknięcie w korku lub nagłe naciśnięcie hamulca w celu uniknięcia wypadku - powoduje wzrost częstotliwości akcji serca i silniejsze skurcze mięśnia sercowego. Organizm uwalnia do krwiobiegu hormony stresu - adrenalinę, noradrenalinę i kortyzol . Jednocześnie naczynia krwionośne dostarczające krew do dużych mięśni i serca rozszerzają się, zwiększając w ten sposób ilość krwi pompowanej do tych części ciała i podnoszą ciśnienie krwi. Jest to również znane jako reakcja "walcz lub uciekaj". Po przejściu epizodu ostrego stresu ciało wraca do normalnego stanu.

Przewlekły stres lub ciągły stres występujący przez dłuższy czas może przyczynić się do długotrwałych problemów z sercem i naczyniami krwionośnymi. Często przyśpieszona akcji serca oraz podwyższony poziom hormonów stresu i ciśnienia krwi mogą mieć negatywny wpływ na organizm. Ten długotrwały stres może zwiększyć ryzyko nadciśnienia, zawału serca lub udaru mózgu.

Powtarzający się ostry stres i utrzymujący się przewlekły stres mogą również przyczyniać się do stanu zapalnego w układzie krążenia, szczególnie w tętnicach wieńcowych. Uważa się, że przewlekły lub powtarzający się stres powoduje zawał serca. Także poziom cholesterolu jest zależy od reakcja osoby na stres.

Ryzyko chorób serca związanych ze stresem wydaje się być różne dla kobiet, w zależności od tego, czy kobieta jest przed menopauzą czy po menopauzie. Wydaje się, że poziom estrogenu u kobiet przed menopauzą pomaga naczyniom krwionośnym lepiej reagować na stres, tym samym pomagając ich ciałom lepiej radzić sobie ze stresem i chroniąc je przed chorobami serca. Kobiety po menopauzie tracą ten poziom ochrony z powodu utraty estrogenu, co zwiększa u nich ryzyko wpływu stresu na choroby serca.

Układ hormonalny

Kiedy ktoś postrzega sytuację jako trudną, zagrażającą lub niekontrolowaną, mózg inicjuje kaskadę zdarzeń obejmujących oś podwzgórze-przysadka-nadnercza (HPA), która jest głównym czynnikiem wywołującym odpowiedź hormonalną na stres. To ostatecznie prowadzi do wzrostu produkcji hormonów steroidowych zwanych glukokortykoidami, które obejmują kortyzol, często nazywany „hormonem stresu”. Hormon ten zwiększa poziom energii naszego organizmu poprzez mobilizację glukozy i kwasów tłuszczowych z wątroby. Kortyzol jest zwykle wytwarzany w różnych ilościach w ciągu dnia. Zwykle jego stężenie w organizmie wzrasta po przebudzeniu i powoli spada w ciągu dnia, zapewniając dzienny cykl energii. Podczas stresującego wydarzenia wzrost poziomu kortyzolu może zapewnić energię potrzebną do poradzenia sobie z długotrwałym lub ekstremalnym wyzwaniem.

Stres i zdrowie

Glukokortykoidy, w tym kortyzol, są ważne dla regulacji układu odpornościowego i zmniejszenia stanu zapalnego. Chociaż jest to cenne w stresujących lub groźnych sytuacjach, w których obrażenia mogą prowadzić do zwiększonej aktywacji układu odpornościowego, przewlekły stres może skutkować zaburzoną komunikacją między układem odpornościowym a osią HPA. Ta upośledzona komunikacja została powiązana z przyszłym rozwojem wielu chorób fizycznych i psychicznych, w tym chronicznego zmęczenia, zaburzeń metabolicznych (np. Cukrzycy, otyłości), depresji i zaburzeń immunologicznych.

Układ pokarmowy

Jelito ma setki milionów neuronów, które mogą funkcjonować dość niezależnie i są w stałej komunikacji z mózgiem.. Stres może wpływać na to porozumiewanie się mózgowo-jelitowe, i powodować łatwiejsze odczuwanie bólu, wzdęć i innych dolegliwości jelitowych. W jelitach żyją miliony bakterii, które mają ogromny wpływ na zdrowie i mózg. Zaburzenie we florze jelitowej może wpływać na zdolność myślenia i zakłócać nastrój. Tak więc nerwy i bakterie jelitowe silnie wpływają na mózg i odwrotnie.

Stres we wczesnym okresie życia może zmienić rozwój układu nerwowego, a także reakcję organizmu na zdenerwowanie. Zmiany te mogą podwyższać ryzyko późniejszych chorób jelit lub zaburzeń ich funkcjonowania.

Przełyk

Zestresowani ludzie mogą jeść znacznie więcej lub mniej niż zwykle. Opychać się inną żywnością (np. lody, czekolada), zwiększyć spożycie alkoholu lub tytoniu. To niezdrowe odżywianie może spowodować zgagę lub refluks żołądkowy. Stres lub wyczerpanie może również zwiększyć nasilenie regularnie występującego bólu spowodowanego zgagą. Rzadki przypadek skurczów przełyku może być wywołany silnym stresem i można go łatwo pomylić z zawałem serca. Stres może również utrudniać połykanie pokarmów lub zwiększać ilość połykanego powietrza, co nasila odbijanie, gazowanie i wzdęcia.

Żołądek

Stres może powodować łatwiejsze odczuwanie bólu, wzdęć, nudności i innych dolegliwości żołądkowych. Jeśli stres jest wystarczająco silny mogą wystąpić wymioty,. Ponadto stres może powodować niepotrzebny wzrost lub spadek apetytu. Niezdrowa dieta może z kolei pogorszyć nastrój.

Wbrew powszechnemu przekonaniu stres nie zwiększa produkcji kwasu w żołądku ani nie powoduje wrzodów żołądka. Te ostatnie są w rzeczywistości spowodowane infekcją bakteryjną. Z całą pewnością w przypadku stresu wrzody mogą być bardziej uciążliwe.

Jelito

Stres może również powodować łatwiejsze odczuwanie bólu, wzdęć lub dyskomfortu w jelitach. Może wpływać na szybkość ruchu pokarmu w organizmie, co prowadzi do biegunki lub zaparć. Ponadto stres wpływając na napięcie mięśni może wywoływać bolesne skurcze mięśni w jelicie.

Stres ma wpływ na trawienie i to, jakie składniki odżywcze wchłaniają jelita. Produkcja gazu związana z wchłanianiem składników pokarmowych może wzrosnąć. Jelita mają ścisłą barierę chroniącą organizm przed (większością) bakterii związanych z jedzeniem. Stres może osłabić barierę jelitową i pozwolić bakteriom jelitowym dostać się do organizmu. Chociaż większość z tych bakterii jest łatwo usuwana przez układ odpornościowy i nie wywołuje choroby, to ciągła gotowość organizmu do usuwania stanów zapalnych powodowanych bakteriami może prowadzić do różnych przewlekłych objawów z jelit.

Stres szczególnie dotyka osoby z przewlekłymi zaburzeniami jelit, takimi jak choroba zapalna jelit lub zespół jelita drażliwego. Może to być spowodowane większą wrażliwością nerwów jelitowych, zmianami w mikroflorze jelitowej, zmianami szybkości ruchu pokarmu przez jelita i / lub zmianami odpowiedzi immunologicznej jelit.

Układ nerwowy

Układ nerwowy ma kilka podziałów.

centralny podział obejmujący mózg i rdzeń kręgowy oraz
podział obwodowy składający się z autonomicznego i somatycznego układu nerwowego.
- Autonomiczny układ nerwowy (ANS) odgrywa bezpośrednią rolę w reakcji fizycznej na stres i dzieli się na współczulny układ nerwowy (SNS) i przywspółczulny układ nerwowy (PNS). Kiedy ciało jest zestresowane, SNS przyczynia się do tak zwanej reakcji „walki lub ucieczki”. Ciało przesuwa swoje zasoby energii w kierunku walki z zagrożeniem życia lub ucieczki przed wrogiem. SNS sygnalizuje nadnerczom uwalnianie hormonów zwanych adrenaliną (epinefryną) i kortyzolem (patrz układ hormonalny). Hormony te, wraz z bezpośrednim działaniem nerwów autonomicznych, powodują szybsze bicie serca (patrz Układ sercowo-naczyniowy), zwiększenie częstości oddychania (patrz Układ oddechowy), rozszerzenie naczyń krwionośnych w rękach i nogach (patrz Układ mięśniowo-szkieletowy), proces trawienny do zmiany i poziomu glukozy (energii cukru) we krwi. Te przygotowania organizmu mają na celu poradzić sobie z nagłym wypadkiem (patrz Układ pokarmowy). Odpowiedź SNS jest dość nagła, aby przygotować ciało do reagowania na sytuację awaryjną lub ostry stres, czy stresory krótkoterminowe. Po zakończeniu kryzysu ciało zwykle powraca do stanu bezstresowego przed sytuacją kryzysową. Odzyskiwanie jest ułatwione przez PNS, który zasadniczo ma przeciwne skutki do SNS. Ale nadmierna aktywność PNS może również przyczyniać się do reakcji stresowych, na przykład poprzez promowanie skurczu oskrzeli (np. W astmie) lub nadmiernego rozszerzenia naczyń i upośledzenia krążenia krwi. Zarówno SNS, jak i PNS mają silne interakcje z układem odpornościowym, które mogą również modulować reakcje stresowe.

Centralny układ nerwowy jest szczególnie ważny w wyzwalaniu reakcji na stres, ponieważ reguluje autonomiczny układ nerwowy i odgrywa kluczową rolę w interpretowaniu kontekstów jako potencjalnie zagrażających.

Przewlekły stres, doświadczający stresorów przez dłuższy czas, może skutkować długotrwałym drenażem w ciele. Ponieważ autonomiczny układ nerwowy nadal wywołuje reakcje fizyczne, powoduje zużycie ciała. To nie tyle, co chroniczny stres wywiera na układ nerwowy, ale co ciągła aktywacja układu nerwowego robi na inne układy ciała, które stają się problematyczne.

Żeński układ rozrodczy

Miesiączka

Stres może wpływać na miesiączkę wśród dorastających dziewcząt i kobiet na kilka sposobów. Na przykład wysoki poziom stresu może być związany z nieobecnymi lub nieregularnymi cyklami miesiączkowymi, bardziej bolesnymi okresami i zmianami długości cykli.

Pożądanie seksualne

Kobiety przez lata żonglują życiem osobistym, rodzinnym, zawodowym, finansowym i szerokim zakresem innych wymagań. Stres, odwrócenie uwagi, zmęczenie itp. mogą zmniejszać pożądanie seksualne - szczególnie, gdy kobiety jednocześnie opiekują się małymi dziećmi lub innymi chorymi członkami rodziny, radzą sobie z przewlekłymi problemami medycznymi, czują się przygnębione, doświadczają trudności w relacjach lub nadużyciach, mają problemy w pracy itp.

Ciąża

Stres może mieć znaczący wpływ na plany rozrodcze kobiety. Może negatywnie wpływać na zdolność zajścia w ciążę, zdrowie w trakcje ciąży i jej stan po porodzie. Depresja jest najczęstszym powikłaniem po ciąży i w okresie połogu. Nadmiar stresu w tym czasie zwiększa prawdopodobieństwo wystąpienia depresji i lęku. Stres matczyny może negatywnie wpływać na rozwój płodu i wpływać na psycho-emocjonalny rozwój dziecka oraz zakłócać więzi z dzieckiem w pierwszych tygodniach i miesiącach po porodzie.

Zespół napięcia przedmiesiączkowego (PMS)

Stres może pogorszyć symptomy przedmiesiączkowe i zdolność radzenia sobie nimi, a objawy przedmiesiączkowe mogą być stresujące dla wielu kobiet. Oznaki te obejmują skurcze, zatrzymanie płynów i wzdęcia, negatywny nastrój (drażliwość i smutek) oraz wahania nastroju.

Klimakterium

W miarę zbliżania się menopauzy poziomy hormonów szybko się zmieniają. Zmiany te są związane z lękiem, wahaniami nastroju i niepokojem. Tak więc menopauza może sama w sobie stanowić stresor. Z niektórymi zmianami fizycznymi związanymi z menopauzą, szczególnie uderzeniami gorąca, trudno jest sobie poradzić. Co więcej, cierpienie emocjonalne może powodować nasilenie objawów fizycznych. Na przykład kobiety bardziej niespokojne mogą doświadczyć zwiększonej liczby uderzeń gorąca i / lub poważniejszych lub intensywniejszych uderzeń gorąca.

Choroby układu rozrodczego

Gdy stres jest wysoki, zwiększa się ryzyko zaostrzenia objawów chorób rozrodczych, takich jak: wirus opryszczki narządów płciowych lub zespół policystycznych jajników. Rozpoznanie i leczenie nowotworów rozrodczych może powodować znaczny stres, który wymaga dodatkowej uwagi i wsparcia.

Męski układ rozrodczy

Na układ rozrodczy męski ogromny wpływ ma układ nerwowy. Przywspółczulna część układu nerwowego powoduje rozluźnienie, podczas gdy część współczulna powoduje podniecenie. W męskiej anatomii autonomiczny układ nerwowy -układ współczulny, znany również z reakcji walki lub ucieczki - wytwarza testosteron i aktywuje współczulny układ nerwowy, co powoduje podniecenie. Stres sprawia, że organizm uwalnia hormon kortyzol, który jest wytwarzany przez nadnercza. Kortyzol jest ważny dla regulacji ciśnienia krwi i normalnego funkcjonowania wielu układów ciała, w tym układu sercowo-naczyniowego, krążenia i reprodukcji u mężczyzn. Nadmiar kortyzolu może wpływać na normalne działanie biochemiczne męskiego układu rozrodczego.

Pożądanie seksualne

Przewlekły stres lub długotrwały stres, może wpływać na produkcję testosteronu, powodując spadek popędu płciowego lub libido, a nawet może generować zaburzenia erekcji lub impotencję.

Reprodukcja

Przewlekły stres może również negatywnie wpływać na produkcję i dojrzewanie plemników, powodując trudności u par, które próbują zajść w ciążę. Naukowcy odkryli, że mężczyźni, którzy doświadczyli dwóch lub więcej stresujących zdarzeń życiowych w ubiegłym roku, mieli mniejszy odsetek ruchliwości plemników (zdolność pływania) i niższy procent plemników o normalnej morfologii (rozmiar i kształt), w porównaniu z mężczyznami, którzy nie doświadczać stresujących wydarzeń życiowych.

Choroby układu rozrodczego

Kiedy stres wpływa na układ odpornościowy, ciało może stać się podatne na infekcje. W anatomii męskiej infekcje jąder, prostaty i cewki moczowej mogą wpływać na normalne funkcjonowanie układu rozrodczego.

Działaj, aby radzić sobie ze stresem

Jeśli rozpoznajesz u siebie objawy stresu, podjęcie kroków w celu opanowania go może przynieść wiele korzyści zdrowotnych. Poznaj strategie zarządzania napięciem w ciele:

Podejmij regularną aktywność fizyczną (spacery, bieg, jazda na rowerze, pływanie - nie ważne co, ważne aby sprawiało Ci to przyjemność i pozwalało rozładować napięcia w ciele. Zastanów się jaka jest Twoje pierwsza myśl: walczyć czy uciekać. Jeśli "walczyć" może zapisz się na boks (lub sport, w którym możesz walczyć), jeśli "uciekać" wybór joggingu (jazda na rowerze lub inny sport, który daje poczucie ucieczki) będzie dla Ciebie dobrym pomysłem;
Ćwicz techniki relaksacyjne, takie jak głębokie oddychanie, medytacja, joga, tai chi, mindfulness lub masaż - te ostatnie stają się bardzo popularne;
Utrzymuj poczucie humoru. Żartuj z przyjaciółmi, czytaj zabawne opowieści...
Spędzaj czas z rodziną i przyjaciółmi;
Nie rezygnuj ze swojego hobby;
Czytaj książki lub słuchaj muzyki;
Staraj się znaleźć aktywny sposób radzenia sobie ze stresem. Ponieważ te nieaktywne - takie jak oglądanie telewizji, surfowanie po Internecie lub granie w gry wideo - mogą wydawać się relaksujące, ale w dłuższej perspektywie zwiększają stres.
Pamiętaj, aby dobrze się wyspać.
Przestrzegaj zdrowej, zbilansowanej diety.
Unikaj używania tytoniu, nadmiaru kofeiny i alkoholu oraz nie sięgaj po nielegalne substancje. Alkohol podobnie jak nielegalnie substancje dają poczucie "szczęścia" i relaksu tylko na krótką chwilę, potem zwiększają stres, często dokładając problem uzależnienia.

Kiedy szukać pomocy?

Jeśli nie masz pewności, czy przyczyną jest stres lub podjęłeś kroki w celu opanowania stresu, ale objawy nadal występują, skonsultuj się z lekarzem. Twój lekarz może chcieć sprawdzić inne potencjalne przyczyny. Rozważ spotkanie z psychoterapeutą, który pomoże Ci zidentyfikować źródła napięcia i nauczy nowych narzędzi radzenia sobie z nim.

NIEZWŁOCZNIE SKONTAKTUJ SIĘ Z LEKARZEM!

Jeśli masz ból w klatce piersiowej, któremu towarzyszy duszność, ból szczęki lub pleców, ból promieniujący do ramion, pocenie się, zawroty głowy lub nudności. Mogą to być znaki ostrzegawcze zawału serca, a nie tylko objawy stresu.

Emocje w medycynie chińskiej

Medycyna chińska ma o wiele dłuższą historie istnienia niż ta zachodnia-europejska. Dlatego warto sięgać do niej gdy coś dolega.

Chińczycy traktują ciało całościowo, a to oznacza, że objawy fizyczne często łączą z problemami natury psychicznej, starając się "uzdrowić" ciało i psyche jednocześnie.

Zgodnie z medycyną chińską, jedną z najważniejszych energii w ciele człowieka jest "Chi" (Qi) - siła życiowa lub po prostu witalność. Chińczycy wierzą w uzdrawiającą moc Qi Gong (tradycyjne chińskie ćwiczenia zdrowotne). Jeśli byłeś kiedyś w Chinach na pewno widziałeś jak w parkach Chińczycy (od dzieci po osoby starsze) ćwiczą coś co przypomina połączenie powolnych ruchów tanecznych i stylu walki. - to Qi Gong. Zapewne dzięki tej "uzdrawiającej energii Chi" uwalnianej dzięki praktykom Qi Gongi oraz tradycyjnej medycynie chińskiej, Chińczycy dożywają sędziwych lat ciesząc się dobrym zdrowiem i kondycją fizyczną.

Tu możesz zobaczyć co to jest Qi Gong i w raz z nauczycielem przejść przez pierwszy krok pracy z własną energią.

Medycyna chińska postrzega dobrą witalność jako udrożniony system kanałów energii życiowej nazywanych meridianami. Mówi się o 12 podstawowych meridianach oraz 8 cudownych. Owe dwanaście meridianów głównych pochodzi stąd, że ludzki organizm posiada 5 głównych organów pełnych (tzn. w dużym stopniu wypełnionych tkanką):

nerki,
wątrobę,
serce,
śledzionę,
płuca;

oraz odpowiadających im 5 organów pustych (tzn. będących zasadniczo zbiornikami do przechowywania innych treści):

pęcherzyk żółciowy,
jelito cienkie,
żołądek,
jelito grube.
pęcherz moczowy.

Słowo "meridiany" może brzmieć magicznie i tajemniczo. Łatwiej to zrozumieć gdy pomyślimy, że udrożnieniu i zrównoważeniu przepływu energii życiowej w meridianach odpowiadają następujące zjawiska fizjologiczne:
1. poprawienie krążenia krwi w całym organizmie (zarówno na poziomie głównych naczyń krwionośnych, jak i na poziomie naczyń włosowatych);
2.  poprawienie krążenia pozostałych płynów ustrojowych (limfy, chłonki);
3.  poprawienie elastyczności mięśni i przywróceniu im stanu optymalnej równowagi pomiędzy stanem mobilizacji/napięcia i rozluźnienia (w tym przywróceniu właściwej polaryzacji +/- cząsteczek wody na poziomie komórkowym);
4.  polepszenie przewodzenia neuronowego w obrębie tkanki nerwowej (zwłaszcza w układzie obwodowym, ale także w centralnym układzie nerwowym).

W teorii Qi Gongu uważa się, że prawidłowy rytm oddechu wpływa na równowagę energii życiowej we wszystkich meridianach, jak i w drugą stronę: udrożnienie i zrównoważenie poszczególnych meridianów (linii i rejonów na ciele) przywraca swobodny i naturalny rytm oddechu.

Poprzez regularne ćwiczenia oddechowe (zwłaszcza bardzo naturalne, bezwysiłkowe oddychanie, bazujące bardziej na obserwacji oddechu, niż wysiłku) jesteśmy w stanie wzmacniać i odmładzać swój organizm, jak również zwiększać poziom energii życiowej we wszystkich organach wewnętrznych.
Równocześnie podejście takie sprzyja osiąganiu komfortu emocjonalnego i zwiększeniu spokoju i jasności umysłu.

W tradycyjnej medycynie chińskiej emocje i zdrowie fizyczne są ze sobą ściśle powiązane. Smutek, napięcie nerwowe i gniew, zmartwienie, strach i przepracowanie związane są z określonym organem w ciele. Na przykład drażliwość i wybuchy gniewu mogą wpływać na wątrobę i powodować ból menstruacyjny, ból głowy, zaczerwienienie twarzy i oczu, zawroty głowy i suchość w ustach.

Diagnoza w tradycyjnej medycynie chińskiej jest wysoce zindywidualizowana. Po rozpoznaniu problemów w ciele, unikalne objawy pacjenta określają jednostkowe podejście lekarza do leczenia. Lekarz medycyny chińskiej jeden problem może leczyć na wiele sposobów, w zależności od przyczyny jego powstania.

Wracając do przykładu z bólem wątroby: wzdęcie piersi, ból menstruacyjny i drażliwość podczas miesiączki są leczone pewnymi ziołami i akupunkturą. Bóle głowy, zawroty głowy i wybuchy gniewu z zaczerwienieniem twarzy wskazują na inny typ problemu z wątrobą i są traktowane w inny sposób.

Co wątroba ma wspólnego z migreną?

Układy narządów w tradycyjnym azjatyckim rozumieniu mogą obejmować zachodnią funkcję medyczno-fizjologiczną, ale są również częścią całościowego układu ciała. Na przykład wątroba zapewnia płynny przepływ energii i krwi w całym ciele. Reguluje również wydzielanie żółci, magazynuje krew i jest związany ze ścięgnami, paznokciami i oczami.

Rozumiejąc te powiązania, możemy zobaczyć, jak zaburzenie oka, takie jak zapalenie spojówek, może być spowodowane brakiem równowagi w wątrobie lub obfite menstruacje mogą być spowodowane zaburzeniem zdolności do gromadzenia krwi w wątrobie.

Oprócz emocji, inne czynniki, takie jak dieta, środowisko, styl życia i czynniki dziedziczne również przyczyniają się do rozwoju nierównowagi.

Rola głównych narządów w ciele zgodnie z Tradycyjną Medycyną Chińska:

Śledziona

Emocje: Martwienie się, zatrzymanie się lub zbytnie skupianie się na danym temacie, nadmierna praca umysłowa.
Funkcja śledziony: trawienie pokarmu i wchłanianie składników odżywczych. Pomaga w tworzeniu krwi i energii. Utrzymuje krew w naczyniach krwionośnych. Połączony z mięśniami, warg i ust. Zaangażowany w myślenie, studiowanie i pamięć.
Objawy zaburzenia równowagi śledziony: zmęczenie, utrata apetytu, wydzielanie śluzu, złe trawienie, wzdęcie brzucha, luźne stolce lub biegunka. Słabe mięśnie, blade usta. Siniaki, nadmierne krwawienie miesiączkowe i inne zaburzenia krwawienia.

Płuca

Emocje: żal, smutek, odwiązanie.
Funkcja płuc: oddychanie. Tworzy energię z powietrza i pomaga rozprowadzić ją w ciele. Współpracuje z nerkami w celu regulacji metabolizmu wody. Ważne w układzie odpornościowym i odporności na wirusy i bakterie. Reguluje gruczoły potowe i owłosienie ciała oraz zapewnia nawilżenie skóry.
Objawy nierównowagi w płucach: duszność i płytki oddech, pocenie się, zmęczenie, kaszel, częste przeziębienie i grypa, alergie, astma i inne choroby płuc. Sucha skóra. Depresja i płacz.

Wątroba

Emocje: gniew, uraza, frustracja, drażliwość, gorycz, atak nieopanowanego gniewu.
Funkcja wątroby: zaangażowana w płynny przepływ energii i krwi w całym ciele. Reguluje wydzielanie żółci, gromadzi krew i jest połączony ze ścięgnami, paznokciami i oczami.
Objawy zaburzenia równowagi wątroby: wzdęcie piersi, ból menstruacyjny, ból głowy, drażliwość, ataki nieopanowanego gniew, zawroty głowy, suchość, zaczerwienienie oczu i inne stany oka, zapalenie ścięgien.

Zgodnie z tradycyjnymi koncepcjami, fizjologia mężczyzn opiera się głównie na qi (yang), podczas gdy fizjologia kobiety opiera się głównie na krwi (yin). Mężczyźni mają zwykle dużo qi, które mogą sobie pozwolić na swobodne wydawanie, podczas gdy kobiety mają mnóstwo krwi, którą mogą swobodnie oddawać (jak widać z krwawienia miesiączkowego). Dlatego funkcja wątroby ma duży wpływ na ważną część kobiecej fizjologii-miesiączki.

Serce

Emocje: brak entuzjazmu i witalności, niepokój umysłowy, depresja, bezsenność, rozpacz.
Funkcja serca: Reguluje serce i naczynia krwionośne. Odpowiada za równomierny i regularny puls. Wpływa na witalność i ducha. Związany z językiem, cerą i tętnicami.
Objawy zaburzeń równowagi serca: bezsenność, kołatanie serca i nieregularne bicie serca, nadmierne sny, słaba pamięć długotrwała, zaburzenia psychiczne.

Nerki

Emocje: Bojaźliwość, słaba siła woli, niepewność, zdystansowanie, odizolowanie.
Funkcja nerek: kluczowy narząd do podtrzymywania życia. Odpowiedzialny za rozmnażanie, wzrost i rozwój oraz dojrzewanie. Zaangażowany w płuca w metabolizmie wody i oddychaniu. Związany z kośćmi, zębami, uszami i włosami głowy.
Objawy zaburzenia równowagi nerek: częste oddawanie moczu, nietrzymanie moczu, nocne poty, suchość w ustach, słaba pamięć krótkotrwała, ból dolnej części pleców, dzwonienie w uszach, utrata słuchu i inne dolegliwości ucha. Przedwczesne siwe włosy, wypadanie włosów i osteoporoza.

Napięcie mięśni jest zwykle spowodowane przez fizjologiczne skutki stresu i może prowadzić do epizodów bólu.

Stres może zmienić układ nerwowy organizmu poprzez zwężenie naczyń krwionośnych i zmniejszenie przepływu krwi do tkanek miękkich, w tym mięśni, ścięgien i nerwów z tyłu. Proces ten powoduje zmniejszenie ilości tlenu i nagromadzenie biochemicznych produktów przemiany materii w mięśniach, co powoduje napięcie mięśni, skurcz i ból pleców.

Napięcie mięśni zazwyczaj leczy się za pomocą niechirurgicznych opcji rozluźnienia mięśni, w tym ćwiczeń fizycznych, terapii wodnej i terapii cieplnej.

Pół żartem, pół serio czyli 11 rodzajów napięcia mięśniowego, które może być spowodowane blokowaniem emocji:

1. Napięcie górnej części pleców

Trzymasz się czegoś bardzo smutnego, ten smutek narastał do tego stopnia, że odczuwasz to fizycznie. Być może musisz uwolnić się od złamanego serca lub zawiedzionych nadziei.

2. Napięcie barku

Barki często wiąże się z obowiązkami, nie na darmo się mówi "brać coś na własne barki". Im więcej obowiązków na siebie weźmiesz, nie przyjmując pomocy, tym większe będzie napięcie. Proś o pomoc jeśli jej potrzebujesz, udawanie, że jest inaczej nie pomaga.

3. Napięcie dolnej części pleców

W dolnej części pleców rosną nasze niepewności. Czy ludzie wyśmiewali się z Ciebie? A może nienawidzisz czegoś w sobie? Nie ignoruj, tych emocji. Jeśli nie podejmiesz próby poradzeni sobie z niepewnością, ból pleców może narastać. Pracuj nad akceptacją siebie, a napięcia powinny minąć.

4. Napięcie brzucha

Zasadniczo jest to napięcie lub skurcze żołądka. Dzieje się tak, gdy odmawiamy przepracowania czegoś ważnego. To, że coś jest trudne, nie oznacza, że powinniśmy udawać, że tego nie ma. Spróbuj stawić temu czuło, a ból powinien ustąpić.

5. Napięcie szyi

Napięcie szyi to w zasadzie odmowa radzenia sobie ze stresem. Czy magazynujesz w sobie napięcie i nie wypuszczasz go. A może nie wiesz jak sobie z tym napięciem radzić? Kiedy tak się dzieje, pojawia się wiele problemów. Czy codziennie budzisz się z poważnymi bólami szyi?

6. Napięcie środkowej części pleców

Jeśli odczuwasz napięcie w tej części pleców to najprawdopodobniej odmawiasz sobie wyrzutów sumienia. Zrobiłeś coś złego? Czy jest coś, do czego musisz się przyznać? Wszyscy popełniamy błędy, nie ma niczego, czego nie można wybaczyć.

7. Napięcie głowy

Napięcie w Twojej głowie wynika ze strachu. Czego się boisz? Czy przeszkadza Ci coś, czego nawet nie jesteś świadomy?

8. Napięcie nadgarstka

Napięcie nadgarstka jest jednym z najczęstszych problemów, z którymi ludzie się zmagają. Potrafi pojawić się, kiedy jesteśmy zdenerwowani i źli. Mięśnie napinają się jak do złożenia pięści. Gniew przejawia się niezależnie od tego, czy jesteśmy tego świadomi, czy nie. Jeśli ktoś lub coś cię zdenerwował, Twoje ciało to wie.

9. Napięcie uda w części zewnętrznej

Tutaj umiejscawia się Twoja przeszłość. Pojawia się każde poczucie zdrady, którego doświadczyłeś, ale zignorowałeś. Jeśli tak się dzieje, musisz nauczyć się, jak sobie z tym poradzić.

10. Napięcie uda w części wewnętrznej

Tutaj pojawia się Twoja niecierpliwość. Może jesteś zbyt natarczywy? Wynika to z frustracji i jest czymś, z czym zmaga się wiele osób. To jedno z łatwiejszych napięć, do złagodzenia.

11. Napięcie kolana

Napięcie w kolanie może być nieco trudne do zrozumienia. Najczęściej wynika z obawy przed pokazaniem swojej wrażliwej strony i próbami pozbyciem się jej. Czasami jest oznaką bezbronności. Przestań się bać czuć rzeczy.